Voor het Kakadu National Park heb ik een apart hoofdstukje gemaakt met véél foto's !
Eerst eentje van ons kamertje met airco en tv : dat lijkt niet veel bijzonders, maar na wekenlang kamperen en vooral de hitte van de laatste dagen was het voor ons een koel paradijs !
We hebben twee boottochten op de Yellow River en de South Alligator River gemaakt (de South Alligator River is ooit zo genoemd omdat de ontdekkingsreizigers dachten dat het er vol alligators zat, maar dat waren dus krokodillen !).
Tijdens onze prachtige boottochten zagen we honderden watervogels (ganzen, jabirus, zee-arenden, duikers,....) en natuurlijk een flink pak krokodillen.
Ze liggen te rusten op de oever in de schaduw of ze duiken plots op naast de boot. De grootste die we zagen was 4,5 meter lang. Toch wel indrukwekkend : het zijn echt angstaanjagende beesten. Ze maken geen geluid en duiken plots op. Ze zijn ook heel snel en soepel onder water.
Nu begrijpen we nog beter waarom er bijna nergens in het noorden van Australie zomaar kan gezwommen worden.
Enkele jaren geleden werd in Kakadu nog een Duitse toerist door een krokodil opgegeten vlak bij een campsite. Hij had de waarschuwingen genegeerd en was toch een eindje gaan zwemmen.
Ook aan de rand van rivieren en billabongs is het gevaarlijk : de krokodillen sleuren regelmatig mensen in het water. De mensen hier zijn zeer bang en voorzichtig, ook vooral voor hun kinderen die regelmatig dicht bij het water zwemmen.
De grote zoutwaterkrokodillen zwemmen ook aan zee in de buurt van de stranden. Dus ook daar is het oppassen geblazen.
Daar wordt je toch wel stil van !
Na onze zalige drie dagen in ons airco-kamertje in het resort en onze prachtige boottochen, zijn we vertrokken naar Humpty Doo, waar we nog een paar dagen bij onze Belgische vriendin Marleen zouden gaan logeren.
Op weg naar Humpty Doo hebben we nog een omweg gemaakt om Ubirr te gaan bekijken. Dat is een stuk van Kakadu National Park waar veel oude (tot 20.000 jaar oud) Aboriginal rotstekeningen te zien zijn + een prachtig zicht over het weidse waterland en overstromingsgebied van Kakadu.
Het was vreselijk en bijna ondraaglijk warm die dag, maar we hebben toch de moeite gedaan om de korte wandeling langs de tekeningen te maken en tot boven op de rotsen te klimmen.
En het was de moeite, ondanks dat we bijna een appelflauwte kregen van de hitte en op een half uur drie liter water hebben gedronken !
Na die superinspanning hebben we de laatste 200 km uit het park en richting Humpty Doo in één ruk doorgereden (met onze airco aan :-)
Bij Marleen werden we supergastvrij ontvangen in haar huis midden in de tropische bush.
Maar da's voor een laatste Australie-hoofdstukje !
Misschien tot later, want ik ga proberen ons laatste Australie-nieuws vandaag nog te schrijven, maar nu moet ik pannekoeken gaan bakken : dat heb ik beloofd !)
Wanneer jullie toch effe niks meer moesten horen : morgen (30 november) vliegen we naar Bali voor een weekje strand en Indonesische cultuur.
De laatste verslagen volgen dan wel wanneer we nog eens internet hebben.
Dikke kussen !
XXX
Edith en Peter
Geen opmerkingen:
Een reactie posten