Nog een beetje Nice, Monaco en weer verder

Bonjour, bonjour !!!
Onze dagen in Nice zijn verder nog prachtig verlopen.
Het concertje op het strand waar ik in mijn vorig verhaal mee eindigde was heel leuk. Een rockbandje met drie meisjes (dames eigenlijk) die allerlei nummers brachten in de stijl van de B52's, dus der was best veel ambiance. Bovendien was er alleen wijn om te drinken en ook nog helemaal gratis, dus de avond kon niet meer stuk. En daar heb ik dan pas echt de smaak van ne goeie kouwe rosé leren appreciêren en sindsdien ben ik niet meer te houden.
Altijd en overal moet ik nu s'avonds een roséke kunnen drinken. Lekker !!
De dag nadien was het zondag en dan werden we s'namiddags uitgenodigd op het wekelijkse familiefeestje van de Giordiano's.
En dat was pas écht authentiek : heel de familie was aanwezig : de bomma's en de bompa's, kleinkindje, zussen en broers,.. en wij, de 2 Belgen dus he.
Heel de namiddag pastis, wijn, champagne, en de bijbehorende superlekkere en échte Provençaalse hapjes (huisgemaakt).
Ook de traditionele "socca" uit Nice mocht deze keer niet ontbreken : klaargemaakt door de heer des huizes in de stenen oven onder het terras. Na het eten iedereen een beetje uitgeteld, dus er volgde een rustige siësta in de schaduw met een sigaarke derbij voor de mannen ...
Wat een zalige gastvrije familie !!




Tegen valavond heeft Gérome ons meegenomen voor een rit door de bergen, langs de kust naar Monaco (da's maar 20 minuutjes van Nice).
Eerst een wandeling naar een geheim plekje hoog op de rotsen, met zicht boven op Monaco.
Prachtig, het leek wel een maquette van boven gezien : grote buildings, jachthavens, het kasteel, .... allemaal op een superklein (duur !!!) lapke grond.
En dan moesten we natuurlijk ook efkes in Monaco zelf gaan rondlopen he. En da's toch wel heel speciaal. Allemaal opgetutte toeristen met onwennig hoge hakken, terwijl de Monegasken zelf gewoon in hun ouwe jeans rondlopen.
En alleen maar dure auto's overal natuurlijk. De Porsches en Bentley's en Maserati's vlogen rond onze oren.
Er staan hele mooie gebouwen (het casino, een paar ouwe hotels,...), maar vooral veel flatgebouwen op heel weinig plaats. En in de jachthavens alleen maar grote yachten natuurlijk.
Plezant om efkes rond te lopen, maar ik zou der toch niet willen wonen.
Het leukste was dat het parcours van de Formule I van vorige week nog niet afgebroken was. De hekken en tribunes stonden der nog, dus we hebben een groot stuk van het parcours afgelopen en dat was wel plezant. Je kan je zo voorstellen hoe die racewagens daar door de smalle, scherpe bochten, door de tunnel en langs de sjieke huizen racen.


Wij natuurlijk nadien weer moe, maar voldaan !
En het was nog niet gedaan : de familie Giordiano had op maandag (feestdag) nog iets voor ons in petto : een grote wandeling rond Cap Ferrat.
Dat is een prachtig schiereiland naast Nice. Er staan natuurlijk de typische grote villa's, maar er is ook een prachtig wandelpad van 14 km helemaal rondom.
En dat is iets wat niet alle toeristen weten natuurlijk. We hebben dus met de familie die 14 km gewandeld langs mooie baaien en prachtige rotskusten. Echt iets wat we nooit zelf zouden gedaan hebben, dus we hadden (nog maar eens) geluk.
We eindigden met een Italiaans (natuurlijk !) ijsje op een terras aan een kleine jachthaven en daar bovenop nog een paar uren aperitieven met pastis en rose en hapjes thuis op het terras.
Die fransen weten wel wat goed leven is, amai !! Maar daar heeft het mooie weer natuurlijk veel mee te maken he !




En dan kregen we nog een verrassing : we zijn volgend jaar uitgenodigd op de trouwfeest van Gérome en Angelique. Dus volgend jaar 28 mei zitten deze twee in feestkleren weeral een paar dagen in Nice (k'ben nu al aan het nadenken wat ik ga aandoen) !!!

Maar we moesten natuurlijk weer verder, anders geraken we nooit in Spanje en Portugal.
Dus wij, na een lang afscheid van de familie, inpakken en weer wegwezen.
Het plan was om de Camargue te bezoeken, in het kader van een oude jeugdherinnering.
Toen ik 17 was, ben ik met autostop naar Les Stes Maries de la Mer gereisd en heb daar 10 dagen op het strand gekampeerd met nog nen hoop andere "hippie"s.
De Camargue is bekend om zijn vele waterpoelen, zijn wilde witte paarden, zijn stieren-feesten en zijn vele flamingo's.
Ik wou wel eens zien of het daar sindsdien veranderd was, dus we zijn recht van Nice naar daar gereden.
Bij aankomst bleek dat het jaarlijkse Gitanes-Festival (20.000 zigeuners van over heel de wereld) net voorbij was. Der stonden nog overal woonwagens en het stadje zag eruit alsof er net een groot rock-festival geweest was : eigenlijk smerig dus ;-))
Er was maar één camping en ook daar hadden de zigeuners ook serieus huisgehouden : alles vol rommel, afval en beetje stinken overal.
Maar we hadden geen keuze, dus hebben we ons daar dan maar geïnstalleerd voor een nachtje.
De volgende dag kregen we wel een leuke verrassing : het jaarlijkse plaatselijke feest van de "gardians" (paardehoeders) en torro's (stieren) ging beginnen, dus de tradionele ruiters op hun witte paarden reden allemaal door het dorp om de stieren te gaan vangen. Echt prachtig om te zien.
En Les Stes Maries was eigenlijk toch nog een gezellig dorp, dus we hebben daar best een mooie dag gehad. Ik zag er blijkbaar een beetje uit als een zigeunerin, want er werden regelmatig foto's van mij genomen. Wel plezant natuurlijk :-))))



Het plan was om verder te trekken naar de Cevennes via de Alpilles.
Onderweg vonden we een kleine, gezellige camping op wandelafstand van een heel oud dorpje (Eygalières, vlak bij St Rémy) en daar zijn we dan 2 dagen blijven plakken (beetje lezen, beetje relaxen, weeral lekkere hapjes eten, roséke, pastiske). We leerden een toffe Hollandse madam kennen die een paar maanden aan het ontstressen was in haar oude mobilhome, en daar hebben we wat mee onder de olijfbomen gezeten. Effe zalig nietsdoen dus. Gezellig !
De ochtend van ons vertrek hebben we nog even rondgelopen op de plaatselijke markt en de nodige provençaalse kazen en saucissen aangeschaft voor onderweg.
Nog een croissantje en een pain-chocolat met een grand café au lait bij de boulangier en we konden weer verder.

En nu zitten we momenteel 2 dagen in Collias (tussen Nîmes en Remoulins) aan de rivier Gard.
Alweer een jeugdherinnering, want hier ben ik ook geweest in mijn jonge jaren : wild kamperen naast de rivier met een hoop vrienden.
Heel raar om hier terug te komen. Er is ook weinig veranderd : het dorp is nog steeds even gezellig en de rivier is nog steeds even mooi !!


We hebben nu een iets grotere camping gekozen omdat er internet is (anders konden jullie dit nu natuurlijk niet lezen). Eerst met een beetje schrik voor de drukte op een grote camping, maar uiteindelijk bleek dit een zeer rustige, groene en gezellige camping te zijn met veel bomen, ruimte en weinig volk.

Peter ligt al aan het zwembad en ik ga daar ook maar een beetje liggen met mijn boek, denk ik !!

Dus, mes chères amies, vanaf hier rijden we tot voorbij Montpellier en dan langs de kust naar de Pyreneeën.
Waarschijnlijk krijgen jullie volgend verslag ergens vanuit het noorden van Spanje !!

Dikke kussen
xxx
Edith en Peter à la piscine

NICE is nice !!!

Hallo !!
Op weg naar Nice hebben we, zoals gewoonlijk, de kleine weggetjes genomen en zijn we daardoor ook langs Les Gorges du Verdon gepasseerd (in de streek van de Var).
En dat was geweldig. Het begint met enorme rotsige bergen in de verte en hoe dichter je nadert, hoe wilder het wordt. En hoe mooier.
De rivier Verdon heeft zich een weg door de rotsen gebaand en daardoor is de Canyon du Verdon ontstaan. Het is echt indrukwekkend. De weg loopt hoe langer hoe steiler naar boven, eerst langs het immense Lac de St.Croix, dat een diepblauwe kleur heeft. En als je dan hoger de bergen inrijdt zie je heel diep beneden de Verdon stromen (met de nodige stroomversnellingen en watervallen; en de kleur van het water is blauw tot lichtgroen).
We namen ook de route des Crêtes. Een enkel-richting-weg langs de andere kant van de rivier, maar nog steiler (en 1200 m hoog) en niet voor bangerikken. We hebben echt genoten van de prachtige panorama's en de adrenaline van het bochtenwerk en de steile hoogtes. We kwamen ook veel klimmers tegen : echte waaghalzen !
En onderweg zijn we natuurlijk gestopt voor onze dagelijkse portie pain, saucise, fromage en jambon.






Uiteindelijk zijn we dan via alweer een hele serie prachtige Provençaalse dorpkes via Grasse (mooi, maar drukke stad) in Nice aangekomen. Na een telefoontje met onze locale ontvangers (Gérome en Angelique) werden we door het spitsuur van Nice geleid (autosnelweg, vrijdagavond, rond 17 uur en Hemelvaartweekend, amai !) en kwamen we aan bij hun huis in de bergen.
Ze wonen op 10 minuutjes van het centrum, maar 300 meter op een berg, midden in een rustige groen wijk. Het lijkt wel of ze op het platteland wonen, zo stil en zo rustig en zo groen. Echt prachtig.

We worden hier echt als koningen ontvangen. We gingen op z'n frans aperitieven bij de familie en daarna werd de barbeque aangestoken en we hadden een superfranse avond.

Vandaag zijn we dan naar het centrum van Nice gereden en deze stad heeft ons echt verbaasd. We waren bijvoorbeeld voordien helemaal weg van Barcelona, maar Nice moet er zeker niet voor onderdoen.
Een schitterend oud stadscentrum met prachtige oude gebouwen, overal schitterende oude provençaalse woonhuizen en veel fonteinen en groene parken. Kleine smalle straatjes om door te kuieren of te winkelen. Een grote brede boulevard met palmbomen langs het strand en in de verte de bergen en schiereilanden die rechtstreeks de zee induiken.





En natuurlijk overal restaurantjes en terraskes waar ze de lekkerste provençaalse (en italiaanse !!) specialiteiten opdienen.

We hebben "socca" gegeten : een locale specialiteit, gemaakt van water, deeg en kikkererwten. Natuurlijk met een glaasje rosé en een grote salade met mozarella en alles erop en eraan. En als dessert een écht Italiaans ijsje met mango en pinacolada-smaak : geweldig !
Dit wordt dus ongetwijfeld een culinaire en gastronomische reis. Geen kilo's kwijt deze keer, maar eerder omgekeerd. En Spanje en Portugal moeten we nog passeren he ! Het moet allemaal maar niet zo lekker zijn he !!





Terwijl ik dit hier zit te schrijven, is Peter met Gérome naar de Champions League aan het kijken op tv.
Seffes gaan we weer de stad in om op het strand naar een rock-concert te gaan kijken.
Morgen gaan we eerst naar de markt inkopen doen, dan met heel de familie eten en daarna rijden we naar Monaco voor een wandelingske en een koffieke (da's maar 30 km hier vandaan).
Weeral goeie vooruitzichten dus.

Ik moet nu stoppen want we zijn der mee weg !

We houden jullie op de hoogte he.
Grands bisous
xxx Edith et Pierre à Nice

En route en France

Hallo !
Yes, eindelijk zijn we weer on the road :-)
Zaterdag de 15de hebben we nog heel de namiddag bij mijn zus en schoonbroer gezeten om onze daktent te installeren en het laddertje te verlengen, maar dat is uiteindelijk goed gelukt en rond een uur of 6 s'avonds konden we vertrekken.


En onze eerste stop was al direct in Hasselt, bij onze kameraden Bea en Michel (zie foto) : zij hadden een geweldige barbeque geprepareerd en wij konden die nacht onze eigen daktent voor de eerste keer testen. Het was een supergezellige avond, we hebben lekker gegeten en weer eens goed bijgebabbeld en we hebben zalig geslapen.
s'Morgens nog een lang afscheid (we zijn allemaal plakijzers he) en een lekkere pan spek met eieren (dank u, Bea !) en we konden weer verder.
Michel heeft nog een slogan op onze tent gezet : "cool runnings" : super !



Eerst richting Luxemburg voor inkoop van de nodige sigaretten en goedkope diesel :-)
Dan zijn we doorgereden tot ergens in de buurt van Nancy, waar we onze eerste Europese camping konden uittesten.
En het was niet echt de moeite : wel rustig aan de Moezel, maar vol caravans, beetje dicht op elkaar gepakt en de mensen liepen er allemaal een beetje triestig bij. Maar ja, het was ook wel héél friskes buiten ! De douches waren echt zoals je vreest : wel netjes, maar allemaal hokjes, weinig plaats en je moet op een knop blijven duwen of er komt geen water meer. Da was in Afrika toch wel een beetje beter zenne !!
Wij hadden zin om in het camping-restaurant te gaan eten en dat viel best mee : ne stevige franse entrecôte met frietjes. Meer moet dat niet zijn.


Goed geslapen en fris en monter verder naar het zuiden getrokken.
Geen autosnelweg voor ons : we proberen altijd de binnenwegen te nemen : dan is er altijd iets te zien.
Toen we ergens tussen Macon en Lyon reden, zagen we een piepklein bordje "camping à la ferme" hangen : dat zag er veelbelovend uit. Dus wij al die kronkelweggetjes tussen de wijngaarden (de streek van de Beaujolais !) volgen tot in het dorpje Julié en uiteindelijk kwamen we aan bij een prachtige wijn-boerderij, waar ze op een grasveld vol bomen enkele kampeerplaatsen hadden gemaakt. Geweldig : dàt is het soort camping dat we zochten !
De uitbaters waren heel relax, de douches waren gezellig, binnen (!) en lekker warm. We mochten kiezen waar we gingen staan en onze namiddag en avond konden niet meer stuk. Wat een zalige kampplek. We kochten een fles wijn uit hun eigen kelder en hebben gezellig naast onze jeep onze spaghetti opgesoupeerd.
Eén nadeel : er waaide een serieuze mistral (koude wind) en daardoor koelde het heel snel af, dus wij in onze daktent geslapen met nen jogging en sokken aan hahahaha. Maar het was lekker warm !
De volgende ochtend hebben we na het ontbijt onze kampplek betaald aan de oude vader des huizes en zijn we verder gereden (in ieder geval een plekske om te onthouden ... en geheim te houden).


En weer verder richting zuiden.
Toen Peter 17 was, heeft hij ooit met zijn ouders op een camping vlak bij de Mont Ventoux gestaan en nu gingen we die dus zoeken. Nostalgie !! We zijn van plan nog zo van die oude plekskes op te zoeken waar we ooit vroeger (met autostop soms !) naartoe zijn geweest.
Wij dus naar Buis Les Baronies : en we hebben de camping gevonden ! Helemaal boven op de flank van een berg. Allemaal uitgehouwen terrassen tussen de dennebomen met een fantastisch uitzicht over een vallei. En rustig !!
We kregen een grote prachtplek (uit de wind, want amai die mistral !!) en we zijn daar twee dagen gebleven. Een ochtend naar de provençaalse markt in het dorpje (crossiantjes eten en een grand café au lait) en in de namiddag boeken lezen in de hangmat.
s'Avonds nog altijd hééél friskes, dus wij altijd rap-rap in onze daktent voor een beetje warmte.






Maar sinds vandaag is de mistral gaan liggen en volgens het locale weerbericht wordt het vanaf morgen echt zuiders warm ! Jippieee !!
En vandaag is ook een speciale dag want Peter is jarig : 49 lentes jong. Ge zou het niet zeggen !!!
We zijn vanmorgen vertrokken en hebben de Mont Ventoux overgestoken : bijna 2000 meter hoog.
Dat was een hele speciale ervaring met ongelooflijke vergezichten. En honderden dappere wielertoeristen die de berg probeerden op te rijden. We moeten ze toch wel veel respect geven, want het is ver, hoog en steil !!
Boven op de top lag nog een flink pak sneeuw en het was raar om de toppen van de Alpen in de verte boven de wolken te zien.







Vanaf de Mont Ventoux zijn we dan verder zuid-oost gereden, richting Gorges Du Verdon.
En we hebben besloten om, ter gelegenheid van Peter z'n verjaardag, een nachtje hotel en een dineeke te nemen vanavond.
We hebben een fantastisch provençaals hotelleke gevonden (La Fontaine) in een heel oud huis, midden in een piepklein dorpke. Geweldig !
En nu zit ik hier op het terraske van het hotel, onder ne plataan, naast een prachtige fontein mijn verhaal te vertellen. En Peter zit naast mij in zijnen boek te lezen. En sebiet kunnen we gaan dineren.




Wat wil een mens nog meer he !
Morgen vertrekken we naar Nice, waar we bij een jong koppel dat we in Thailand hebben leren kennen, gaan logeren voor een dag of twee. Zij gaan ons wegwijs maken in Nice, de schoonste plekken laten zien en een lekker locale specialiteit voor ons koken.
Dat beloofd !
Ik ga der mee stoppen : jullie zijn weer op de hoogte van onze avonturen.
Tot volgende week of zo voor meer nieuws !
Au revoir !
xxx
Edith et Pierre