En hier zijn we alwéér ! We hebben weer geluk : de camping waar we nu staan is niet alleen heel mooi gelegen en heel gezellig, maar er is ook weer overal wifi, dus ik kan weer aan de slag :-))
Met toch wel een klein hartje hebben we de zalige zuidkust vaarwel gezegd (niksdoen en hangen in de zon is toch ook wel heel plezant he) en zijn we verder getrokken.
We hebben de kustweg gevolgd tot de overgang naar de Atlantische oceaan. Dat stuk zuidwestkust is direct veel woester, maar dus ook minder druk én het is beschermd gebied, waardoor de knappe kustlijn grotendeels onbebouwd is gebleven. Er zijn alleen een paar kleine en grotere dorpen en het toerisme is beperkt en dus helemaal niet storend.
We hebben een heel stuk naar het noorden afgelegd en zijn lukraak allemaal kleine weggetjes naar de stranden ingedraaid.
Elke keer opnieuw waren we compleet verrast door de hoge klippen en de wilde oceaan.
Het leuke is dat je de zee niet al van ver ziet aankomen : je rijdt eigenlijk constant over het land en als je dan kilometer of zo naar links draait, sta je plotseling aan de rand van een hoge klip aan de oceaan.
De grootste verrassing waren de nesten van de ooievaars op de hoge rotsen. Echt indrukwekkend !
Die ooievaars zouden we later in het binnenland nog héél veel tegenkomen.
Weeral moeilijk uit te leggen allemaal, dus hier een pakske foto's zodat jullie een beetje kunnen meegenieten. Toch weer tof om te weten dat er ook in Portugal nog prachtige kust te vinden is :-)
Op één van de foto's kunnen jullie ongeveer zien hoe hoog de klippen zijn : je ziet een houten trap naar beneden naar het strand.
We sliepen die nacht op een grote rustige camping in de buurt van Odeceixe, midden in een pijnbomenbos en aten nog een keer ons lekkere "cowboy-food". Ook daarvan even een foto : het ziet er niet uit, maar het is wel hééél yummie. Dus : gebakken aardappeltjes, bonen in tomatensaus met veel look en ajuin en stukjes gebakken spek. Mmmmm !
En weer verder ging onze tocht. Richting Evora in het binnenland.
Onderweg ne kleine stop in Torrao : zo'n typisch dorp met een pleintje en een fonteintje en allemaal bankjes met oude mannekes en een prachtig kerkje op de achtergrond.
Zalig om efkes te stoppen voor een terraske !
Evora, waar we naartoe reden, is een hele mooie oude stad in het midden van de Alentejo.
Dat is een prachtige Portugese provincie (de grootste en minst bevolkte).
Overal glooiende graanvelden, vol kurk-eiken (dit gebied is de grootste kurkproducent van de wereld), allemaal grote boerderijen en zalige landweggetjes om door te rijden.
En het is er superwarm !
We vonden de beste camping waar we in het zuiden tot nu toe hebben gestaan : een grote boerderij waar schapen en herten gefokt worden.
Het deed ons echt aan Afrika denken : we moesten zelfs een poort openen om het terrein op te rijden, dus dat was wel een déja-vu :-)
De kampeerplaatsen liggen op een veldje tussen het woonhuis en de stallen en het uitzicht is werkelijk fenomenaal.
We hadden het geluk dat we er weeral helemaal alleen stonden, dus het kon niet beter.
We kregen van de boer verse eitjes en verse braambessen. De schapen kwamen naast onze auto grazen en de honden van het huis kwamen ook regelmatig langs.
Bovendien waren we omringd met ooievaarsnesten op de elektriciteitspalen rond de boerderij.
Een echte beestenboel dus. En met een prachtige zonsondergang !
We zijn een extra dag blijven staan en het was zo warm dat we een hele dag in de schaduw van een boom hebben zitten lezen. We hadden de puf niet om uit onze stoel te komen : zooo warm ! Maar zalig dus he :-)
Die avond hadden we niks in huis om te eten, dus we hebben onze daktent even dichtgeklapt en zijn Evora by night gaan bewonderen en ineens een hapje gaan eten.
Evora blijkt een heel mooi stadje te zijn : helemaal ommuurd en met de typische smalle straatjes !
We hebben ons genesteld op een mooi plein en hebben uit een "dakpan" gegeten : jaja, dat bleek een van de plaatselijke specialiteiten (naam vergeten, maar het klonk als "Migga De Alentejo") : een mengsel van geweekt en tot een soort deeg gekneed brood met olijfolie, look en koriander + een soort lekker varkensstoofvlees. Het wordt gepresenteerd in een echte dakpan zoals hieronder op de foto en is héél lekker én goedkoop !
Wegens de warmte hebben we onze daktent helemaal ontmanteld, dus die nacht hebben we alle ramen opengeklapt (ook boven ons hoofd) en we hebben dus zalig geslapen met zicht op de sterren en de volle maan.
Na 2 nachtjes hebben we onze boerderij verlaten en zijn weer richting kust gereden (boven Lissabon), want we hadden weer een missie : we moesten een fles chocoladelikeur gaan kopen in Obidos.
Ook weer zo'n knap stadje : heel middeleeuws bewaard gebleven met een volledige muur er rond.
De fles likeur was snel gevonden, dus we hadden nog alle tijd om door de straatjes te zwerven en in een fantastisch klein, oud cafeeke een koffieke te gaan drinken met een goei bord Portugese tapa's erbij (warme saucissen met olijven deze keer :-)
Die nacht (gisternacht dus) sliepen we vlak bij Nazaré (kuststadje net voorbij Obidos) en daar wachtte ons een verrassing.
Blijkt dat er aan dit deel van de kust zeer veel mist voorkomt.
En dat hebben we geweten : we kwamen uit de volle zon en 35 graden en plots stonden we in de mist te kamperen. Niet echt koud, maar wel raar en toch wel friskes en vochtig.
Toen we vanochtend wegreden, zaten we na 2 km weer in de volle zon.
Heel eigenaardig : je zag de mistbank nog kilometers verder boven de hele kustlijn hangen als een grote lange wolk.
Blijkbaar vinden de Portugezen dat een verademing wanneer ze uit het hete binnenland komen en dat kunnen we wel begrijpen natuurlijk.
Maar geef ons toch maar het warme zonneke : typische Belgen he ;-)
Wanneer ik dit zit te schrijven, staan we op (alweer) op een hele landelijke camping met zicht op de Serra de Estrella : de hoogste bergketen van Portugal (2000 meter).
We merken niet dat we in het gebergte zitten (zoals toen in Spanje, amai), want het is hier superwarm en het is een zalige avond.
We hebben net meegegeten met een gezamelijk diner, gemaakt door de camping-uitbaters.
Het zijn Nederlanders, maar we hebben het onderwerp voetbal toch maar een beetje vermeden.
Die gasten hebben net vanmiddag weer gewonnen tegen Slovakije, de gelukzakken verdorie.
Wacht tot ze tegen Brazilie moeten spelen : zullen ze niet meer lachen !!! Hopen we ......
Lieve mensen, dat was het : we zijn weer helemaal bijgewerkt op deze blog.
Morgen rijden we naar het uiterste noord-puntje van Portugal, op zoek naar het dorpje Moimenta in een nationaal park, waar we (op aanraden van mijn oudste zoon) een bepaald cafeeke moeten gaan zoeken en ne goeiendag moeten gaan zeggen.
We hebben dus weer een missie !!!
En dat wordt dan ineens onze laatste dag in Portugal.
Dus binnenkort weer een verslag !
Geniet nog van het zalige zomerweer in Belgie !
Veel groetjes,
xxx
Edith en Peter
OK, 't is dus duidelijk. Portugal is voor heel binnenkort om te bezoeken. Het landschap is te zalig om ooit te negeren!!!
BeantwoordenVerwijderenGeniet ervan "buren" (ge wordt gemist als buren, en al helemaal t.o.v. de opvolging :-s )
P.