Andorra, stukske Pyreneën en op naar Midden Spanje

Hallo !
Zeg, hoe zit dat hier met al die volgers ? Wordt onze blog nog gelezen eigenlijk ? Er komen helemaal geen reacties meer :-(((
Jaja, we weten het : hier in Frankrijk en Spanje zitten geen olifanten (ook binnenkort niet in Portugal vermoeden we), moeten we geen gevaarlijke rivieren oversteken en geen woestijnen doorkruisen, ... maar we hebben hier (zelfs nu al) plekskes en landschappen gezien die we niet voor mogelijk hielden.
Dat was dan ook de reden dat we een deeltje van ons vrije jaar wilden reserveren voor een stukje zuid-Europa : om eens in een rustig tempo Frankrijk, Spanje en Portugal te doorkruisen :-)





Onbegrijpelijk dat veel mensen recht naar de zuiderse kusten racen en daar dan 2 of 3weken niet van hunne strandstoel komen. Allee ja, dat kan inderdaad ook super deugddoen natuurlijk : zo effe een paar weken platte rust, t'is waar !
Maar in ieder geval : we kunnen iedereen aanraden toch eens een paar dagen het binnenland van Zuid-Frankrijk of Spanje in te trekken ! Op een paar uurkes van de kust vind je prachtige routes met schitterende gebergtes, eindeloze valleien vol olijfbomen, wijngaarden en zalige verloren dorpjes met schattige terraskes waar je de lekkerste wijntjes kan drinken en locale hapjes snoepen onder de bomen op de pleintjes.
Enfin, om een lang verhaal kort te maken, we zijn nog niet eens halfweg en zijn al vol lof over dit stukske zuid-Europa.

En wat de zuiderse campings betreft : zoals eerder vermeld, hadden we daar op voorhand al onze twijfels en bedenkingen over. MAAR..... met begeleiding van onze goed uitgezochte boeken, zijn we er tot nu toe in geslaagd om 2 keer van de 3 een kei-gezellige, persoonlijke, rustige en kleinschalige camping te vinden.

Ook vandaag weer. Na vele kleine weggeskes en verlaten baantjes door een prachtig stukske Spanje (grens Catalonie en Aragon) vonden we schuin op een heuvel naast een oeroud, beschermd dorpke : camping La Fresneda.
We staan hier onder de pijnbomen (nodig voor de schaduw, want het is hier WARM), naast een olijfboomgaard, met zicht op kilometers natuurpark met in de verte een gebergte.
Er staan her en der nog wat kampeerders (een stuk of 6 !), maar iedereen houdt siësta of leest een boek. Je hoort alleen vogeltjes en de wind in de bomen. Het sanitair staat tegen de rotsen achter ons en is zo clean en comfortabel als thuis. Beneden ligt nog een terraske met zalige ligstoelen en een piepklein Romeins zwembadje. Het lijkt wel de tuin van een Spaanse villa :-)
Geen zwembad-gejoel of muziek-installaties ! Super :-)





MAAR ... het is niét àltijd zo haha !
Gisteren hadden we niet echt een camping uitgezocht (er was ook niet veel in de buurt van Lleida), dus we draaien op goed geluk binnen bij de enige camping daar in de buurt.
Bleek dat een kei-verwaarloosd vakantie-domein te zijn : alles verlaten, overwoekerd door onkruid, mega-zwembad leeggepompt en alles bedekt met een dikke laag "pluis" van de bomen.
Het verroeste bordje "..MPING" was al een voorbode.
Het stond vol met lege afgegrendelde caravans op vaste plaatsen (en natuurlijk de nodige bijhorende "koterijen" en voor, -achter en zij-tenten), allemaal overspannen met een groot zwart net om de "pluis" van de bomen op te vangen.
En nog hing alles vol van onder tot boven. Raar.... en niet geschikt voor mensen met hooikoort, amai !
Moet ooit een prachtig domein geweest zijn met mooie gebouwen, (zelfs aan een rivierke) en grote sportterreinen, maar het heeft dringend een opknapbeurt (of nieuwe eigenaar) nodig.
Het eigenaardigste van alles was het sanitair : SPLINTERNIEUW met àlles erop en eraan ! En PROPER ! En met automatisch dimmende lichten en zo !!! We stonden echt te kijken van "hoe kan dat nu hier op dit vervallen stuk camping ?".
Tja, ze zullen inspectie gehad hebben of zo ?
Achteraf bleek er wel geen warm water, dus ons enthousiasme was snel voorbij. Maar het was maar voor een nachtje slapen, dus... no worries !
En we hadden op voorhand goed gaan tafelen in een taberna in een klein stadje op een gezellig plein : nen hoop tapa's en een bord Catalaanse sla. Dus koken moesten we ook al niet meer doen :-)

Maar deze keer zit ik ons verhaal in omgekeerde volgorde te vertellen, want vooraleer we hier aanbeland zijn (op die toffe camping dus), hebben we ook nog een omweg gemaakt langs ANDORRA.
Ah ja, als ne mens goedkope diesel en goedkope sigaretten kan krijgen, dan rijdt hij al eens een blokske (kilometers zigzaggend door de Pyreneën) rond he !
Voor zover wij hebben kunnen zien bleek Andorra niets bijzonders : een prachtige ligging, dat wel (midden tussen de bergen in de Pyreneën), maar voor de rest een drukke, volgebouwde serie stadjes met overal volle wegen, parkings, banken, bussen met koopjesjagers, shopping-malls en een massa tankstations.
Wij dus rap onze voorraad safkes gekocht en de auto volgetankt en weer rap terug wég.
Wel een leuk detail : in Andorra mogen ze nog in 't groot reclame maken voor sigaretten en dat was dus wel grappig ! EN ne mens mag daar nog overàl roken : super voor paffers zoals wij. Arrè !!!





Hier eindigt mijn episode voor vandaag (er was hier ook weeral wifi, dus ik blijf maar verhalen schrijven he).
Hopelijk worden onze capriolen nog goed gevolgd ?!
Voor degenen die meer van "spannend" houden : vanaf half september zitten we in Nieuw Zeeland en Australie (met zijsprongetjes naar een eilandje in Polynesie en een terugweg langs Bali en Java), dus dan weer spanning (hopelijk) en vreemde cultuur in overvloed, he.

Ondertussen hobbelen wij hier verder langs verlaten Spaanse wegeltjes, van het ene dorpke naar het andere, langs bergen en rivieren, op zoek naar geheime campings op verborgen domeinen.
We gaan de komende dagen efkes richting kust, om de zee nog eens te zien en om een paar mensen ne goeiendag te gaan zeggen. En dan doorkruisen we Andaluçia :-)
Maar later meer daarover.
Intussen : geniet van het lekkere weer in Belgie (naar het schijnt begint het daar ook te zomeren) en hou het hoofd koel :-)
Veel groetjes,
De Landlopers