Westkust Portugal : we gaan weer noordwaards !

Hei allemaal !
En hier zijn we alwéér ! We hebben weer geluk : de camping waar we nu staan is niet alleen heel mooi gelegen en heel gezellig, maar er is ook weer overal wifi, dus ik kan weer aan de slag :-))

Met toch wel een klein hartje hebben we de zalige zuidkust vaarwel gezegd (niksdoen en hangen in de zon is toch ook wel heel plezant he) en zijn we verder getrokken.

We hebben de kustweg gevolgd tot de overgang naar de Atlantische oceaan. Dat stuk zuidwestkust is direct veel woester, maar dus ook minder druk én het is beschermd gebied, waardoor de knappe kustlijn grotendeels onbebouwd is gebleven. Er zijn alleen een paar kleine en grotere dorpen en het toerisme is beperkt en dus helemaal niet storend.

We hebben een heel stuk naar het noorden afgelegd en zijn lukraak allemaal kleine weggetjes naar de stranden ingedraaid.
Elke keer opnieuw waren we compleet verrast door de hoge klippen en de wilde oceaan.
Het leuke is dat je de zee niet al van ver ziet aankomen : je rijdt eigenlijk constant over het land en als je dan kilometer of zo naar links draait, sta je plotseling aan de rand van een hoge klip aan de oceaan.
De grootste verrassing waren de nesten van de ooievaars op de hoge rotsen. Echt indrukwekkend !
Die ooievaars zouden we later in het binnenland nog héél veel tegenkomen.

Weeral moeilijk uit te leggen allemaal, dus hier een pakske foto's zodat jullie een beetje kunnen meegenieten. Toch weer tof om te weten dat er ook in Portugal nog prachtige kust te vinden is :-)

Op één van de foto's kunnen jullie ongeveer zien hoe hoog de klippen zijn : je ziet een houten trap naar beneden naar het strand.










We sliepen die nacht op een grote rustige camping in de buurt van Odeceixe, midden in een pijnbomenbos en aten nog een keer ons lekkere "cowboy-food". Ook daarvan even een foto : het ziet er niet uit, maar het is wel hééél yummie. Dus : gebakken aardappeltjes, bonen in tomatensaus met veel look en ajuin en stukjes gebakken spek. Mmmmm !




En weer verder ging onze tocht. Richting Evora in het binnenland.
Onderweg ne kleine stop in Torrao : zo'n typisch dorp met een pleintje en een fonteintje en allemaal bankjes met oude mannekes en een prachtig kerkje op de achtergrond.
Zalig om efkes te stoppen voor een terraske !



Evora, waar we naartoe reden, is een hele mooie oude stad in het midden van de Alentejo.
Dat is een prachtige Portugese provincie (de grootste en minst bevolkte).
Overal glooiende graanvelden, vol kurk-eiken (dit gebied is de grootste kurkproducent van de wereld), allemaal grote boerderijen en zalige landweggetjes om door te rijden.
En het is er superwarm !
We vonden de beste camping waar we in het zuiden tot nu toe hebben gestaan : een grote boerderij waar schapen en herten gefokt worden.
Het deed ons echt aan Afrika denken : we moesten zelfs een poort openen om het terrein op te rijden, dus dat was wel een déja-vu :-)
De kampeerplaatsen liggen op een veldje tussen het woonhuis en de stallen en het uitzicht is werkelijk fenomenaal.
We hadden het geluk dat we er weeral helemaal alleen stonden, dus het kon niet beter.
We kregen van de boer verse eitjes en verse braambessen. De schapen kwamen naast onze auto grazen en de honden van het huis kwamen ook regelmatig langs.
Bovendien waren we omringd met ooievaarsnesten op de elektriciteitspalen rond de boerderij.
Een echte beestenboel dus. En met een prachtige zonsondergang !
We zijn een extra dag blijven staan en het was zo warm dat we een hele dag in de schaduw van een boom hebben zitten lezen. We hadden de puf niet om uit onze stoel te komen : zooo warm ! Maar zalig dus he :-)








Die avond hadden we niks in huis om te eten, dus we hebben onze daktent even dichtgeklapt en zijn Evora by night gaan bewonderen en ineens een hapje gaan eten.
Evora blijkt een heel mooi stadje te zijn : helemaal ommuurd en met de typische smalle straatjes !
We hebben ons genesteld op een mooi plein en hebben uit een "dakpan" gegeten : jaja, dat bleek een van de plaatselijke specialiteiten (naam vergeten, maar het klonk als "Migga De Alentejo") : een mengsel van geweekt en tot een soort deeg gekneed brood met olijfolie, look en koriander + een soort lekker varkensstoofvlees. Het wordt gepresenteerd in een echte dakpan zoals hieronder op de foto en is héél lekker én goedkoop !




Wegens de warmte hebben we onze daktent helemaal ontmanteld, dus die nacht hebben we alle ramen opengeklapt (ook boven ons hoofd) en we hebben dus zalig geslapen met zicht op de sterren en de volle maan.



Na 2 nachtjes hebben we onze boerderij verlaten en zijn weer richting kust gereden (boven Lissabon), want we hadden weer een missie : we moesten een fles chocoladelikeur gaan kopen in Obidos.
Ook weer zo'n knap stadje : heel middeleeuws bewaard gebleven met een volledige muur er rond.
De fles likeur was snel gevonden, dus we hadden nog alle tijd om door de straatjes te zwerven en in een fantastisch klein, oud cafeeke een koffieke te gaan drinken met een goei bord Portugese tapa's erbij (warme saucissen met olijven deze keer :-)






Die nacht (gisternacht dus) sliepen we vlak bij Nazaré (kuststadje net voorbij Obidos) en daar wachtte ons een verrassing.
Blijkt dat er aan dit deel van de kust zeer veel mist voorkomt.
En dat hebben we geweten : we kwamen uit de volle zon en 35 graden en plots stonden we in de mist te kamperen. Niet echt koud, maar wel raar en toch wel friskes en vochtig.
Toen we vanochtend wegreden, zaten we na 2 km weer in de volle zon.
Heel eigenaardig : je zag de mistbank nog kilometers verder boven de hele kustlijn hangen als een grote lange wolk.
Blijkbaar vinden de Portugezen dat een verademing wanneer ze uit het hete binnenland komen en dat kunnen we wel begrijpen natuurlijk.
Maar geef ons toch maar het warme zonneke : typische Belgen he ;-)

Wanneer ik dit zit te schrijven, staan we op (alweer) op een hele landelijke camping met zicht op de Serra de Estrella : de hoogste bergketen van Portugal (2000 meter).
We merken niet dat we in het gebergte zitten (zoals toen in Spanje, amai), want het is hier superwarm en het is een zalige avond.
We hebben net meegegeten met een gezamelijk diner, gemaakt door de camping-uitbaters.
Het zijn Nederlanders, maar we hebben het onderwerp voetbal toch maar een beetje vermeden.
Die gasten hebben net vanmiddag weer gewonnen tegen Slovakije, de gelukzakken verdorie.
Wacht tot ze tegen Brazilie moeten spelen : zullen ze niet meer lachen !!! Hopen we ......

Lieve mensen, dat was het : we zijn weer helemaal bijgewerkt op deze blog.
Morgen rijden we naar het uiterste noord-puntje van Portugal, op zoek naar het dorpje Moimenta in een nationaal park, waar we (op aanraden van mijn oudste zoon) een bepaald cafeeke moeten gaan zoeken en ne goeiendag moeten gaan zeggen.
We hebben dus weer een missie !!!
En dat wordt dan ineens onze laatste dag in Portugal.

Dus binnenkort weer een verslag !
Geniet nog van het zalige zomerweer in Belgie !
Veel groetjes,
xxx
Edith en Peter

Een paar dagen vakantie in de vakantie !

Helaba daar in het warme noorden (naar het schijnt zomert het fameus in Belgie) !
Vandaag hebben we chance : we zitten op een camping met overal gratis wifi.
Peter is naar de voetbal gaan kijken in de kantine (zoals de échte kampeerders he ;-) en ik kan mij hier dus helemaal laten gaan en mijn achterstand inhalen.
k'Heb weer vanalles te vertellen !

Na onze avond in Jerez De La Frontera, zijn we de snelweg opgegaan en in één trek naar Portugal gereden : recht naar Albufeira.



Zoals jullie ondertussen al wel gelezen hebben, houden we niet zo van drukke plaatsen, maar we waren toch benieuwd en moesten ergens ne goeiendag gaan zeggen.
Dus wij naar het welbekende Albufeira.
Op het eerste zicht viel het allemaal best mee (nadat we Benidorm op afstand hadden gezien kon het niet meer erger).
Albufeira is wel druk en toeristisch, maar het heeft tenminste geen hoogbouw en een centrum dat redelijk genietbaar is (behalve te veel volk naar onze goesting).
We waren van plan om hier een hotelleke of pensionneke te nemen, want de enige camping in de buurt is er één van de mega-soort : niet voor ons dus !
We vonden snel het mooie hotel waar we de groeten moesten gaan doen en werden zeer hartelijk ontvangen. We hoopten op een flinke korting voor een paar nachtjes en die kregen we ook wel, maar toch was het nog een stukske boven ons bescheiden budget en ook niet echt naar onze goesting.
(even tussendoor aan T & N in Antwerpen : ziehier het bewijs dat we langs jullie hotel geweest zijn he :)



Uiteindelijk bleek dat het management nog een ander hotel in de buurt had : Vila Channa in Sao Rafael, een paar kilometer buiten Albufeira, dus wij daar gaan kijken.
En dat was helemaal naar onze zin qua prijs (speciale aanbieding), ligging en comfort.
Eigenlijk véél luxe voor weinig centjes : kan niet beter he !
Het hotel is onlangs helemaal in de verf gezet, het is het type "landelijk" en heeft maar 18 kamers. Perfect !
We kregen een knappe kamer met gigantische badkamer en een tof balkon met zicht op het prachtige zwembad en de zee in de verte.
Het was er super-rustig (onbegrijpelijk eigenlijk) en we hadden het hele hotel én het zwembad voor ons alleen.
En we hebben onze jeep-ijskast leeggemaakt en alles in de ijskast van het hotel gestopt !







Dus om een lang verhaal kort te maken : we zijn vier dagen blijven plakken en hebben geen klop meer gedaan, behalve eindelijk onze goeie boeken uitlezen, liggen bakken en zwemmen.
En elke middag maakte de lieve receptioniste (één personeelslid voor heel het hotel : wij waren tenslotte de énige gasten) voor ons een lekkere sandwich met een koffieke.
Wat heeft ne mens nog meer nodig ?

Bovendien was er een héél goed familie-restaurant met Portugese specialiteiten vlak naast de deur, dus we moesten zelfs niet ver stappen voor ons avondeten.
Wij natuurlijk direct ne stevige "cataplana" (stoofpot van vis en zeevruchten in een speciale pan) gaan eten !!
Van de eigenaar van het restaurant mochten we onze jeep achter de poort op zijn parking zetten voor een paar dagen, dus ons karreke stond ook veilig.





We zijn wel eens een avondje naar Albufeira geweest (bus ook al bijna voor de deur van het hotel), maar we hebben snel wat gegeten, een beetje rondgekeken (ze hebben daar een roltrap naar het strand !!) en waren snel weer terug want dat was ons iets té druk en te "oranje" (if you know what we mean) !
MAAR : we moeten wel toegeven dat er in Albufeira en omgeving werkelijk héle mooie stranden en baaien te vinden zijn (groot, met goei zand en allemaal omringd met prachtige rotsen). Toch wel een aanrader ! En het klimaat in juni is echt super !




Het mooie kleine strand van Sao Rafael lag op ongeveer 800 meter van ons hotel, dus daar zijn we ook heel efkes een kijkje gaan nemen, maar alweer waren we rap terug aan ons zwembad.
Het was daar véél te goed :-)))





Na 4 dagen extra relaxen vonden we dat het goed was geweest en dat het tijd was om de westkust te gaan verkennen en stilaan weer noordwaards te trekken.
Meer daarover in het volgend verhaal !!

En dat verhaal wou ik nog effe rap vanavond typen, maar het is ondertussen al weeral half elf en ik ga der mee ophouden voor vandaag.
De voetbal is gedaan en Peter is hier ook terug : niet gezellig voor hem als ik hier weer een paar uur "aan mijnen bureau" zit he :-)

Nog effe laten weten (kunnen jullie ons weer eens uitlachen) dat het hier op dit ogenblik MISTIG is en NATTIG en FRISKES aan de Atlantische kust (we zitten ondertussen in Nazaré, een stukje boven Lissabon).
Blijkbaar vinden de mensen dat hier zalig (!!) en komen ze speciaal vanuit het binnenland naar hier om aan de hitte te ontsnappen. Tja....
Voor ons weer een serieuze shock natuurlijk want wij zijn vanmiddag in Evora vertrokken met 35 graden en volle zon !
Als we maar weeral geen snotvalling krijgen !!!
Morgen rap terug naar het binnenland ;-))

Ciao xxxx
De Luiwammesen ;-)

Jerez De La Frontera : flamenco !!

Hei iedereen,
We zitten ondertussen al een week lang en breed in Portugal, maar tot onze verbazing is wifi (draadloos internet dus) hier niet vanzelfsprekend.
Dus we hangen weer af van de locatie waar we zitten en meestal is dat nogal afgelegen, dus af en toe zal er wel wat stilte zijn op deze blog. Maar zoals gewoonlijk doen we ons best voor jullie he :-)

Na ons schitterende bezoek aan Ronda, zijn we verder getrokken naar Jerez De La Frontera, met maar één doel : een écht flamenco-optreden zien.
Volgens velen is Sevilla de stad van de flamenco, maar we hebben uit goede (meestal literaire) bronnen vernomen dat de échte roots van de flameno in Jerez liggen, dus we moesten per sé daar naartoe voor één avond.
Rond Jerez zijn geen campings te vinden, dus we hadden besloten voor een nachtje een goedkoop pensionneke (liefst met veilige parking) te zoeken.
Na een rondrit door de, op het eerste zicht vrij banale, stad vonden we Hotel Frujillo (één ster). Het was een mooi oud gebouw met dikke muren en hele mooie details, zoals een schitterende koepel in gekleurd glas, gietijzeren zuiltjes en prachtige houten bewerkte deuren en kasten in de kamers. Beetje afgeleefd, maar wel mooi en met een supervriendelijke ontvangst.
Bovendien mochten we parkeren aan de overkant, in een oude afgesloten koele garage (ooit een échte werkplaats met smeerput geweest), dus onze dierbare jeep stond veilig.





We hebben dan ook direct twee plaatsjes geboekt in de beste flamenco-zaak van de stad, midden in de zigeunerwijk.
En dat hebben we ons niet beklaagd. Het eenvoudige, maar échte optreden vond plaats in een typische simpele flamenco-bar. Heel oud en zalig om te zitten.
We hebben twee uur lang genoten !!!







Ons hotelleke had geen ontbijt, maar naast de deur was een kleine Portugese bar en daar hebben we genoten van een lekker simpel Portugees ontbijtje voor een paar euro's. Schitterend !!



Hier ook een klein filmpje dat we voor jullie gemaakt hebben :



Jerez is ook de stad van de sherry en daar waren overal sporen van te zien;



Dit waren onze laatste uurtjes in Spanje, want vanuit Jerez De La Frontera hebben we ons verstand op nul gezet, hebben de grote autoweg genomen en zijn we via H de grens van Portugal overgestoken, richting Albufeira : want daar hadden we een missie.
We moesten de groeten gaan doen in een hotel waar vrienden van ons (ze lezen nu ongetwijfeld mee) al 10 jaar hun hart verloren hebben.

We zijn uiteindelijk 4 dagen in Albufeira blijven plakken en zijn van daaruit naar de rustige en prachtige zuidwest-kust getrokken en nu zitten we ondertussen in Evora op een ongelooflijk mooie piepkleine camping midden in de velden.

Het is hier (op een pleintje in Evora) ondertussen al 9 uur s"avonds en we moeten nog eten.
Dus de verslagen van Albufeira (Sao Rafael), de westkust en Evora volgen zo snel mogelijk !!!

Verslag in de volgende blog !!
Veel groetjes,
xxxx
E en P