Van Rundu via het Waterberg Plateau naar Windhoek

Hier zijn we nog een keer.
Jullie zullen gezien hebben dat er deze keer twee verslagen ineens op de blog staan. Dat komt omdat we nu onderweg alles schrijven en dan, als we internet tegenkomen, alles ineens op den blog zetten. Maar dan hebben jullie ook ineens vééél te lezen he.
Ons verblijf in Rundu was heel relax en na 2 nachtjes waren we klaar om weer “on the road” te gaan. Het is leuk om ergens te blijven, maar het zaligste aan deze reis is het rondtrekken, het genieten van de voorbijglijdende landschappen, het gevoel van vrijheid en de nieuwsgierigheid naar wat er gaat komen.
Zo ging het dus van Rundu naar Grootfontein, zo’n 200 km zuidwaards. We vonden er de Bush-Baby Lodge en Campsite. Toen we het domein opreden, moesten we eerst 4 km door hun bush rijden en toen er plots een open vlakte verscheen, stond die vol met impala’s, gnoe’s (blue wildebeest) en nog een hele kudde met een soort gemsbokken of springbokken. Heel knap om te zien. We hebben er foto’s van genomen, met de “grote” camera, maar die bestanden zijn zo groot, dat we ze onmogelijk hier kunnen downloaden. Jullie krijgen hier dus alleen fotookes met het kleine toestelleke. Maar toch ook nie slecht he.
We kregen een mooie kampplek, alweer midden in de bush, maar toen sloeg het weer ineens om. Net toen we onze daktent open hadden gezet, begon het te waaien, te onweren en ongelooflijk hard te regenen. Het onweer hier kan ontzettend hard en onverwacht toeslaan en dat hebben we geweten. We moesten gaan schuilen en vreesden het ergste voor onze daktent, want één kant stond nog open. Na een uurtje schuilen werd het onweer minder en begon de regen af te nemen. Wij stillekes naar onze daktent gaan kijken, maar alles was vanbinnen poederdroog !! Ongelooflijk eigenlijk hoe goed ze die tenten maken. Wij blij natuurlijk. Het is nog blijven druppelen nadien, maar we hebben onze zij-leufel opengezet en hebben nog lekker droog een kouwe pla-ke met tonijn, tomaatjes en hardgekookte eitjes gegeten. En ook héél lekker geslapen met wat gedruppel op onze tent. Nog een anekdote : er stonden verder weg ook twee Duitse vrouwen op de campsite, die vonden dat ze s”avonds wel wat muziek (auto-cd) konden spelen in de bush (Duitsers !!). Na een uurtje kregen we het op onze heupen (het is altijd zalig rustig met al die dierengeluiden daar), dus ik ging even zeggen dat ze de muziek moesten afzetten. Ik dus op mijn blote voeten door het natte gras in het donker naar die vrouwen hun tent. De muziek hebben ze afgezet, maar het resultaat was dat ik s”nachts wakkerschoot van twee SUPER-jeukende voeten. Resultaat van mijn blotevoeten-tocht : twee voeten VOL muggebeten. Maar dan echt VOL dwz zeker 40 of zo. Gelukkig hadden we Peter zijn cremeke nog, dus nu moet ik smeren he. Leve Afrika !! Goede raad : altijd, altijd muggemelk gebruiken en niet s’nachts op blote voeten door het natte gras lopen hahahaha.
Trouwens, mijn peesontsteking aan mijn pols is helemaal weg en Peter zijn houthakkers-bobbeltjes zijn ook aan het verdwijnen. No problem !!
S”Morgens was het heel rustig en droog, dus we hebben op ons gemakske alles ingepakt en zijn verder gereden. Richting Waterberg Plateau National Park. Dat beloofde een mooie tocht over zand en gravel-wegen te worden !! Eerst nog inkopen gedaan in Grootfontein (in de Spar, zoals gewoonlijk) en dat kon onze tocht beginnen. Het was werkelijk een prachtige weg. Langzaam werd het platte land ingeruild voor zachte bergen en werd de ondergrond roder en roder. Onderweg veel door de modder gereden; dat was natuurlijk het gevolg van de regen van de vorige nacht. Maar het was superleuk en de omgeving was overweldigend mooi. En dan zagen we in de verte het Waterberg Plateau opdoemen : een stuk bergketen, recht uit de grond omhoog, met vanboven allemaal rode rotsen. Prachtig !!
We vonden de kampsite die we zochten : het Bernabe De La Bat Restcamp. Dat is een staatscamping (en lodge), midden in het park. En ze organiseren rondritten door het park bij zonsondergang, dus dat hebben we voor morgen al gereserveerd.
Op de weg naar het park zijn we nog veel dieren tegengekomen : wrattenzwijntjes, een slang die de weg overstak, een stel stokstaartjes (soort knaagdiertjes die heel schattig op hun achterste pootjes gaan staan), een grote familie bavianen en af en toe een soort antiloop die de weg overhuppelde. En uiteraard overal de mooiste vogels. Niet te doen om die allemaal op te noemen.
In het park zelf, werden we op de campsite verwelkomd door nog een familie bavianen, die hier blijkbaar regelmatig de vuilbakken komen checken. Dat belooft voor de komende dagen. We zullen onze spullen (brood, autosleutels, vuilzakje,…) weer goed in de gaten moeten houden. We zien vanop onze campsite recht op de rode bergen (de zonsondergang was fenomenaal) en we horen de apen brullen in de verte. Hier leven ook neushoorns, luipaarden en jachtluipaarden.
(rest verslag)
Ondertussen hebben we in het Waterberg park een gamedrive (rondrit in open jeep met ranger) gedaan en dat was prachtig. We zijn bovenop het plateau geweest en het uitzicht was geweldig. Het rondrijden (4 uur tegen valavond) was heel leuk. Op het Waterberg Plateau is de begroeiïng heel dicht, dus dieren kijken is niet gemakkelijk, maar we hadden wel wat geluk. We stonden twee keer oog in oog met een groep giraffen, overal liepen wel verschillende soorten antilopen rond (impala”s zoals gewoonlijk, maar ook weer kudu’s en red hartebeest. Bij een waterplek zagen we ook nog een kudde buffels.
De volgende ochtend (paasweekeinde was begonnen) liep de campsite langzaam vol met Namibische gezinnen met kinderen. Het kamperen zit hier duidelijk ingebakken in de cultuur en dus bij elk lang weekend trekt iedereen er met de familie op uit om ergens te gaan kamperen. Leuk als je in een land woont met zoveel keuze om naartoe te gaan. Dat is bij ons in Belgie wel wat anders.
Wij moesten weer verder, dus nu ging het al werkelijk zuidwaards, richting Windhoek. Dinsdag moeten we onze zonen op de luchthaven van Windhoek ophalen, dus we moeten op tijd in de buurt zijn.
Onderweg (in Okahanja) hebben we nog een laatste maal inkopen gedaan en hebben we nog op een aardige campsite vlak bij de weg gekampeerd. En deze campsite had de mooiste douches/toiletten die we tot nu toe waren tegengekomen : echte pareltjes. En we kunnen ondertussen vergelijken he.
En nu : nu zitten we dus in Windhoek. Op hotel !!!!
Ik schrijf dit verslag s’avonds met WiFi op het terras aan het zwembad. En we gaan de komende 2 nachten in EEN BED slapen, met een EIGEN BADKAMER en een TV op de kamer. We leken wel kleine kinderen toen we in onze kamer binnenkwamen : “oh, een écht bed !!!”
Voila, beste mensen, tot zover de verdere avonturen van Kwik (ikke) en Flupke (Peter). Morgen gaan we een bezoekske brengen aan Windhoek-Centrum en ook 2 tentjes en een paar goei slaapmatten kopen voor onze zonen, want we hebben besloten ze toch maar niet samen in de tweede daktent te leggen. De ritsen zijn trouwens kapot haha
Volgend verslag dus binnen x-aantal dagen. Waarschijnlijk (hopelijk) vanuit Swakopmund en Walvis-Bay aan de kust.

Link naar de bijhorende foto's :

http://
picasaweb.google.com/107639105238694102532

Groetjes
Xxx Edith en Peter