NERJA .... en een filosofische reis-beschouwing

Hallo lieve volgers,
Er wordt hier door mij weer duchtig getokkeld op het internet, want overal is er natuurljk wifi in Spanje !
We zitten dus nog steeds in Nerja (Zuid Spanje), een stukje voor Malagà.
Wel zijn we vanmorgen verhuisd van het sjieke (en veel te dure) Riu Monica (met eigenlijk héél toffe receptionisten), naar de overkant, naar Hostal Marazul : een klein blauw/wit Spaans pension met minstens evenveel comfort (en een schattig terras met luikjes), maar een pak persoonlijker en gezelliger. De baas is zelfs een vrij norse Andalusiër (Manolo), maar dat vergeven we hem, want eigenlijk is hij een toffe pee (hij is gewoon zichzelf tegen ons en geeft superservice zonder daar veel woorden aan vuil te maken en dat vinden we super).


Dit is ons kamerke in Hostal Marazul :-)



Hieronder de héél toffe receptionisten en de sjieke inkom van Riu Monica (niet echt ons "ding" en ver boven ons budget :-))




We zijn nog steeds aan het bekomen van ons koude, natte avontuur in Granada en de Sierra Nevada.
Peter z'n verkoudheid is nu goed doorgebroken (ik ben al bij al weeral gespaard gebleven :-). Hij kucht en snottert erop los en hij heeft het warm/koud, dus we zijn vandaag langs den apotheker gepasseerd voor een paarde-middeltje.
En ondertussen lassen we efkes een paar rustdagen in aan de zonnige costa (lezen, wereldbeker kijken, kaart en boeken Portugal bestuderen, siësta houden, rondslenteren en tapa's eten).

Vandaag (na een maand rondtrekken) hadden we wel allebei zo'n beetje een beklemmend gevoel over het verloop van onze reis door het Europese zuiden.
Ondanks de toffe momenten en verrassend mooie landschappen, missen we allebei nu toch wel de uitdaging en de adrenaline van de verre culturen. En we missen het échte avontuur een beetje.
Na een maand langs hoge bergen en drukke kusten (Cabo de Gata uitgezonderd), zijn we tot de conclusie gekomen, dat de Provence ons tot nu toe het beste is bevallen : de rust, de eenvoud, de mensen, ....

Spanje heeft schitterende plekken, maar er is bijna overal het onvermijdelijke toerisme.
Wanneer we ons Spaans proberen te oefenen, krijgen we steevast (bijna overàl) een antwoord in gebroken Engels, Duits of Nederlands. Ook het eten is bijna overal aangepast aan de vraag van de toeristen. En dat is nu net wat we vooral niét willen !!


De campings zijn soms heel tof (vooral de kleintjes dan op de boerderijen of bij de particulieren), maar zelfs op de meest afgelegen plekken (en die zoeken we meestal wel op) kom je toch altijd de onvermijdelijke Nederlanders met hun caravans tegen.
Je krijgt op de (grotere) campings ook niet echt waar voor je geld (redelijk kleine plaatsen, kudde-sanitair, weinig privacy,...).

Nu we in Nerja zitten (uiteindelijk niet zo overdreven druk en ook niet echt volgebouwd met appartementen), voelen we ons in ieder geval eigenlijk dikke buitenbeentjes.
Toen we in het Riu hotel zaten en s'avonds aanschoven aan het (belachelijk grote) buffet, voelden we ons niet op ons gemak tussen de massa : alsof we ons niet gedroegen volgens de juiste "code".
Vandaag zijn we dus verhuisd en zelfs nu bekruipt ons het gevoel dat we hier niet echt thuishoren.
Daarnet slenterden we met een ijsje (opgeschept door een onvriendelijke en onverschillige Spaanse puber) door de smalle straatjes van het oude stadsgedeelte en overal zagen we dezelfde soort mensen in de onvermijdelijke wandelavond-kledij.
We worden hier ook zelden zo warm onthaald zoals bijv. in Afrika : we zijn hier gewoon een deel van de jaarlijkse kudde toeristen.

Enfin, beschouw dit niet als een klaagzang (we zijn tenslotte op reis : the easy life) : het is gewoon een tussentijdse conclusie die we gemaakt hebben nu we alles toch een beetje kunnen vergelijken.

Morgen gaan we nog een beetje bijbruinen op een van de strandjes hier. We zijn net gaan kijken waar het een beetje leuk is en dan pakken we onze boek mee en verstand op nul :-)
En.... Manolo heeft beloofd dat hij morgenavond voor ons een échte paëlla gaat maken (staat niet op zijn kaart), dus dat is hopelijk ook de moeite. We kijken er in ieder geval naar uit !


Overmorgen staat Ronda op het programma voor een dag of twee. Moet volgens al onze verchillende bronnen een schitterende stad zijn.
En in Jerez de la Frontera (naar het schijnt de échte bakermat van de flamenco) willen we op zoek gaan naar een échte flamenco-avond (benieuwd of we die gaan vinden).

En dan gaan we richting Portugal : ook daar zijn we nu zeker benieuwd naar. Hopelijk vinden we hier en daar nog een beetje écht Portugal terug.
Ik heb in ieder geval een mooi lijstje met charme-campings klaarliggen, verspreid over het binnenland.
En .... we passeren zeker langs de Algarve, want er zijn twee mensen die daar hun hart verloren hebben (ze lezen nu zeker mee :-) en we willen dat wel eens van dichtbij gaan bekijken. Wordt weer een paar daagjes zon en zee.
En we willen zeker de bekende zeevruchtenschotel proeven en voor onze Algarve-fans een fles chocoladelikeur meebrengen uit Obidos.


Lieve mensen, tot hier onze tussentijdse en filosofische benadering !
Binnen een paar dagen meer nieuws !
XXX
Edith en Peter